the angels take manhattan ne demek?

"The Angels Take Manhattan", İngiliz bilimkurgu dizisi Doctor Who'nun yedinci sezonunun beşinci bölümü. Bu bölüm BBC One'da 29 Eylül 2012 tarihinde yayınlanmıştır. 2012 Noel özel bölümü "The Snowmen"den önce yayınlanan, yedinci sezonun ilk blokunun son bölümüdür. Bölüm, baş senarist Steven Moffat tarafından yazılmış ve Nick Hurran tarafından yönetmenliği yapılmıştır.

Bölümde Doktor (Matt Smith), yol arkadaşları Amy Pond (Karen Gillan) ve kocası Rory Williams'ı (Arthur Darvill) alıp New York'taki Central Park'a götürür. Orada, dizide daha önceden de görünen Ağlayan Melekler (Weeping Angels), Rory'yi River Song (Alex Kingston) ile buluşacağı 1930'lara yollar. Amy ve Doktor Rory'yi kurtarmaya çalışır fakat Doktor Amy ve Rory'nin geleceklerinin değiştirilemez yani sabit olduğunu fark eder ve onların kendisini sonsuza dek bırakacaklarını anlar.

Amy'nin diziden ayrılışı Gillan ve Moffat arasında kararlaştırılmıştı. Moffat, çift için birçok bitiş yazmıştı. En sonunda içine Ağlayan Melekler'i katmaya karar vermiştir. Amy ve Rory'nin son bölümleri olmasına rağmen Gillan ve Darvill'in çektiği son bölümler değildir. Bölüm Nisan 2012'de Galler'de ve Central Park'ta çekildi. Bölüm, Birleşik Krallık'ta 7.82 milyon izleyici tarafından izlendi ve genel olarak pozitif eleştiri aldı.

Konu

Doktor, Amy ve Rory 2012 yılında New York'ta Central Park'ta piknik yapmaktadır. Doktor, 1930'lu yıllarda geçen Melody Malone adlı detektif hakkındaki bir romanı okumaktadır. Amy'nin istememesine rağmen Doktor, romanı sesli okur. Sonra sonları sevmediğini söyleyerek kitabın son sayfasını yırtıp piknik sepetine atar. Bu arada Rory kahva almaya gider ve aniden bir Ağlayan Melek tarafından 1930'lara gönderilir. Orada Doktor'un okuduklarının aynısı gerçekleşirken Melody Malone romanının bir parçası olan River Song ile karşılaşır. Günümüzde Doktor ve Amy, Rory'nin adı kitapta geçince şaşırır. Amy, Doktor'un devam etmesini ister, ama Doktor istemediği şeyleri öğrenme ihtimali olduğu için kabul etmez. TARDIS'e gidip o tarihe gitmeye çalışırlar, ancak o tarihte zaman bozukluğu olduğu için TARDIS gidemez.

Rory ve River, elinde zayıflamış bir Ağlayan Melek olan Bay Grayle tarafından esir alınır. Bay Grayle, Rory'nin bebek heykeli şeklindeki Ağlayan Meleklerle dolu olan kilere kapatılması için emir verir. River'ı sorgularken Ağlayan Melek, River'ın kolunu sarar. River, TARDIS'e bir işaret vermek için girdap manipülatörünü kullanarak Doktor ile Amy'nin o tarihe gelmesine izin verir. Amy, yardımcı olması için kitaptan bakabileceği bir şeyler olması gerektiğini söyler. Kitabın bölüm isimlerine bakarlar. Doktor, kitapta River'ın bileğinin kırıldığını ve son bölümün başlığının "Amelia'nın Son Vedası" olduğunu görünce umutsuzluğa kapılır. River'a yardım etmeyeceğini ve bileğini kırmadan özgür kalmasını, geleceği değiştirmesini söyler. Ancak, River bileğini kırmak zorunda kalır. Doktor, rejenerasyon enerjisini kullanarak onu iyileştirir. Amy, boş bir kiler bulur ve Doktor, River'ın girdap manipülatörünü kullanarak Rory'nin Winter Quay apartmanının yakınlarında olduğunu öğrenir.

Rory apartmana girer ve içeride adının yazdığı bir daireyle karşılaşır. Doktor ve diğerleri de oraya varır. Rory, yatak odasında yaşlı versiyonunu bulur. Yaşlı Rory, uzun süredir görmediği Amy'yi görünce mutlu olur, Amy'nin elini tutar ve ölür. Doktor, Ağlayan Meleklerin Quay'ı tavuk çiftliği gibi kullandıklarını ve kurbanlarını buraya yollayarak zaman enerjilerinden beslendiğini anlar. Rory ve Amy, kaderlerini kabul etmez ve beraber çatıya kaçarlar. Çatıda bir Ağlayan Meleğin gizlendiği Özgürlük Heykeli onları beklemektedir. Rory, eğer çatıdan atlayıp kendisini öldürürse bir paradoks oluşturacağını ve binayla beraber Ağlayan Melekleri yok edeceğini, geleceği değiştireceğini düşünür. Yalnız başına ölmesine izin vermek istemeyen Amy de onunla beraber atlar.

Rory'nin planı işe yarar. Doktor, River, Amy ve Rory kendilerini New York'taki bir mezarlıkta TARDIS'in yanında bulurlar. Dördü yola çıkmaya hazırlanırken Rory, bir mezar taşında adını görür. Daha sonra hayatta kalan zayıflamış bir Ağlayan Melek Rory'yi geçmişe gönderir. Amy, bir paradoks daha oluşturmak ister ama Doktor, eğer paradoks oluştururlarsa New York'un parçalara ayrılacağını söyler. Amy, Rory'yi kaybetmek istemez. Ağlayan Meleğe arkasını dönerek veda eder ve Rory'nin yanına gitme umuduyla Ağlayan Meleğin kendisini geçmişe göndermesini izin verir. Sonra Rory'nin mezar taşında kendi adı çıkar. Doktor perişan olur. River kaderlerinin böyle olduğunu hatırlatır ve yazacağı Melody Malone kitabı için Amy'ye sonsöz yazmasını isteyecektir. Doktor, piknik yaptıkları yere doğru koşar ve attığı son sayfayı alıp okur. Amy'nin kendisi için yazdığı sonsözdür. Amy, sonsözde Rory ile beraber mutlu bir şekilde yaşadığını ve yalnız olmaması gerektiğini söyler. Ayrıca çocukluğunu ziyaret etmesini ister. Bölüm Amelia Pond'un bahçede bavulunun üstünde otururken TARDIS'in motor sesini duyup gülümsemesiyle sona erer.

Önceki bölümlerle bağı

Bölümün sonundaki sahne "The Eleventh Hour" bölümünde küçük Amelia Pond'un bahçede Doktor'u beklediği sahnedir.¹ Amy, küçük Amelia'ya anlatması için sonsözünde Doktor'la yaşadığı birçok maceradan söz etmiştir. Korsanlarla savaşacağını ("The Curse of the Black Spot"), kendisini güvende tutmak için 2000 yıl bekleyen adama aşık olacağını ("The Big Bang"), yaşamış en büyük ressama umut vereceğini ("Vincent and the Doctor") ve uzayda bir balinayı kurtaracağını ("The Beast Below") anlatmasını ister.

Prodüksiyon

2011'in Aralık ayında, Doctor Who dizi sorumlusu Steven Moffat, Amy ve Rory'nin "yürek burkan" bir şekilde yedinci sezonda diziden ayrılacaklarını açıkladı.² Amy'nin ayrılışı Moffat ile Gillan arasında karşılıklı bir karardı.³ Gillan, Amy'nin dizide zirvedeyken ve istediği her şeyle birlikte gitmesini istediğini söyledi.⁴ Canlandırdığı karakterin bir final sahnesiyle sonlanmasını istediğini ve final sahnesinin etkisini kaybettireceğinden dolayı da gelecekte geriye dönüş olasılığını ortadan kaldırdığını söyledi.⁵⁶ Moffat, Amy ve Rory'nin sonunu yazarken "muazzam bir baskı" hissettiğini belirtti.⁷ Bitişi, vurgulanan noktada bir yanlışlık sezdiği için daha önce yazdığına göre tamamen değiştirdiğini söyledi.⁸ Denemeler üzerinde çalışırken Amy ya da Rory'nin ölmesinin ya da yaşamasının gerekli olmadığına karar verdi. En sonunda, ölümlerinin Doktor'un "duygusal, yaşlı ve tehlikeli" karakterini ortaya çıkararak hikâyeyi tamamlaması gerektiğine karar verdi.⁹ Moffat, bir ara Dalek'leri bölüme ilave etmeyi düşündüğünü ama Ağlayan Melekler'in daha iyi uyacağını hissettiğini belirtiyor.¹⁰ Ayrıca Moffat, Melekler'in yeni bir formuyla ilgileniyordu ve melek bebekleri (Cherub) ekranlara getirdi.¹¹ Ayrıca, Meleklerin "Blink" bölümünde izleyiciyle tanıştırıldığından beri, Doctor Who fanlarının Özgürlük Heykeli'nin de bir Ağlayan Melek olabileceğini belirttiğini söyledi.¹²

Gillan, senaryoyu almasından birkaç hafta sonrasına kadar okumadığını çünkü onu "gerçekleştirmek istemediğini" söyledi.¹³ Bir röportajda "Onu, kelimesi kelimesine ağlamadan okuyamadım. Şu ana kadar okuduğum en gerilimli bölümdü. Ama daha iyi bir bitiş isteyemedim. Bu insanların beklediği şey olmazdı." dedi.¹⁴ Rory'nin babası Brian'ın (Mark Williams) Amy'nin ve Rory'nin dizide gösterilmemiş maddelerinden nasıl haberdar olduğunu anlatan, Chris Chibnall tarafından yazılmış senaryo 12 Ekim 2012'de BBC kanalında "P.S." adında Darvill'in bakış açısıyla resmedilmiş bir çizim formatında (storyboard) yayınlandı.¹⁵ Bu, Brain'in zaman çizgisine göre "The Power of Three" bölümünden sonraki bir haftada geçmektedir. Anthony ismindeki bir adam ona Rory'nin yazdığı, bir daha asla geri dönemeyeceklerini ve Anthony'nin onların 1946'da evlatlık edindikleri çocukları olduğunu söyleyen bir mektup verir.¹⁶ Senaryo zaman kısıtlamaları yüzünden DVD olarak yayınlanması için yazılmıştır.¹⁷

"The Angels Take Manhattan" bölümünün senaryo okumaları 23 Mart 2012 tarihinde Upper Boat Studios'ta "Asylum of the Daleks" bölümüyle beraber gerçekleştirildi.¹⁸ Amy ve Rory rolleriyle Gillan ve Darvill'in göründüğü son bölüm olsa da beraber çekildikleri son bölüm "The Power of Three" oldu.¹⁹ Buna rağmen, Gillan ve Smith son mezarlık sahnesi çekimlerinde duygusal anlar yaşadı.²⁰ Amy ve Rory'nin çatıdaki sahnesi, New York şehrinin silueti için kullanılan bir yeşil ekran ile Cardiff, Galler'deki bir araba parkında çekilmiştir.²¹ Düşüş efektini yapmak için Gillan ve Darvill baş aşağı şekilde kablolarla bağlanmış ve aşağı indirilip yukarı çıkartılmışlardır.²²²³ Bölümün çoğu Nisan 2012'de Central Park'ta çekildi.²⁴²⁵ Bölümün yapımını binlerce Amerikalı fanın izlemesi tüm oyuncuları ve dizi ekibini şaşırttı. Diğer sahneler Brooklyn Köprüsü'nün önündeki East River'da (Doğu Nehri) ve Tudor City apartman kompleksinin yanı sıra gece şehrin içinde çekildi.²⁶²⁷ Moffat, hikâyeyi düşündüğünde New York'taydı ve buranın Ağlayan Melekler için uygun olacağını düşündü.²⁸ Şehri, Doctor Who'yu çekmek için "değişik bir mekan" olarak betimliyor ve şehrin mimarisinden faydalandıklarını söylüyor.²⁹ Yardımcı yapımcı Caroline Skinner bölgenin Doctor Who'ya çok değişik bir ton ve gerçek bir atmosfer veren öylesine romantik ve gam havası olduğunu belirtiyor.³⁰ Marcus Wilson'a göre şehirde çekimler için geçirdikleri hafta "Amerikan standartlarında küçük bir ünite" ile yapıldı. Meleklerin veya TARDIS'in herhangi bir sahnesi yer almadı, bunun yerine sahneleri post-prodüksiyon aşamasında eklendi.³¹ Mezarlık sahnesi Llanelli'de bir mezarlıkta çekilmiştir.³²³³ Prodüksiyon sonrasında, New York silueti mezarlık sahnelerine de eklendi.³⁴ Gillan, Smith'in tepkisi çekilirken Amy'nin sonsözünü okumasında ısrar etti. Central Park'ta bu kadar kalabalığın olmasını beklemiyorlardı ve Smith buna sanki bir sahne oyunuymuş gibi davranması gerektiğini söyledi.³⁵ İçeriğin çok gizli olmasından dolayı Gillan'ın onu çok sessiz okuması gerekiyordu ve Smith gerçek sayfayı bir izleyici çekebilir diye elinde tutamıyordu.³⁶ Gillan senaryodan sadece bir sayfanın onda olduğunu ve geri kalanını doğaçlama yapmak zorunda kalacağını fark etmişti.³⁷

Açılış jeneriğinde Doctor Who logosunun üzerinde Özgürlük Heykeli'nin tacının bir deseni yer almıştır.³⁸³⁹ Bölümün açılış müziği Sting'in "Englishman in New York" şarkısıdır.⁴⁰ 4 Ekim 2012 tarihinde BBC Books, Doktor'un bölümde okuduğu romanının tanıtıcısı niteliğindeki The Angel's Kiss: A Melody Malone Mystery e-kitabını yayınladı.⁴¹

Yayınlanma ve eleştirel görüşler

"The Angels Take Manhattan" ilk kez İngiltere'de 29 Eylül 2012 tarihinde BBC One kanalında⁴² ve aynı tarihte Amerika Birleşik Devletleri'nde BBC America kanalında⁴³ yayınlandı. Gece reytingleri bölümün önceki hafta yayınlanan bölüme göre 400,000 artış ile 5.9 milyon izleyici tarafından canlı olarak izlendiğini gösterdi.⁴⁴ Son birleştirilmiş reytingler izleyici sayısının 7.82 milyona yükseldiğini göstererek bölümü İngiliz televizyonunda o haftanın on üçüncü en çok izlenen programı yaptı.⁴⁵ Ayrıca bölüm, BBC'nin çevrimiçi iPlayer'ından sadece birkaç gün için kullanılabilir olmasına rağmen 0.92 milyon istek aldı.⁴⁶ Aynı zamanda Takdir Endeksi'nden 88 alarak "Asylum of the Daleks" (89) bölümünden sonra sezondaki en yüksek ikinci puanı almış oldu.⁴⁷

Eleştirel görüşler

Bölüm çoğunlukla pozitif eleştiri aldı. The Guardian{{'}}dan Dan Martin bölümü "Bu altın çağa uygun bir sonu oldu ve Steven Moffat'a da bravo, böyle bir tarz ile böyle bir duygusal hikayeyi anlattığı için". sözleriyle ifade ederek pozitif bir eleştiri yaptı. Ayrıca bebek melek ve New York'taki Ağlayan Melek konseptini övdü. Ancak bölümde yer alan River'ın zaman çizelgesi için "afallamış" hissettiğini belirtti.⁴⁸ The Daily Telegraph eleştirmeni Gavin Fuller bölüme beş yıldız üzerinden beş vererek şunları ekledi: "'The Angels Take Manhattan' kolaylıkla sezonun ilk blokundaki beş bölümün en iyisi: serinin çarpıcı canavarlarından biri olan Melekler üzerine kurulmuş güçlü, gergin, zorlayıcı, filmsel, duygusal anlamda etkileyici bir ilişki ve Amy Pond'a güzel bir uğurlama". Dört oyuncuyuda övdüğü halde Gillan'ın asıl yıldız olduğunu açıkladı.⁴⁹ The A.V. Club eleştirmeni Keith Phipps The Angels Take Manhattan'a A+ üzerinden A verdi, bölümün başarısını atfederek bölüm hakkında "son derece duygusal bir veda hikayesi" diye bahsetti.⁵⁰

Sam Wollaston, ayrıca The Guardian{{'}}da yazan başka bir eleştirmen, bölümdeki korkutma faktörünün yanı sıra hüzünlü olmasına pozitif yazdı.⁵¹ The Independent eleştirmeni Neela Debnath "ikiliye harika bir swansong" olarak nitelendirdi ve özellikle "şık" sinematografiyi ve tehlike duygusunu övdü. Ancak "tek kusur" olarak "tek kural birisi ne olup bittiğini biliyorsa o zamanın değiştirilemez olduğudur... öyle olsa da muhtemelen en iyi şeylerin zaman-zingo tarafı sorgulanacak değil ve bu yüzden bunu kabul edip maceranın keyfini çıkarın" diye ekledi.⁵² IGN'den Matt Risley bölümü 10 üzerinden 9 ile derecelendirerek şunları yazdı "TARDIS'in içten ve duygusal sonu oldukça güçlü durdu ve bugüne kadar sezonun en iyi bölümü oldu (en azından dizinin en uzun süre duran yol arkadaşları döndüğünden beri)". Risley ayrıca üç oyuncuyu da övdü, ancak bölümün akılda "birkaç kusurlu soru" bıraktığını belirtti.⁵³

Bölüm "Asylum of the Daleks" ve "The Snowmen" bölümlerinin yanında 2013 Hugo Ödülleri'nde En İyi Dramatik Sunum (Kısa Biçim) kategorisinde aday gösterildi.⁵⁴

Kaynakça

Dış bağlantılar

Orijinal kaynak: the angels take manhattan. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.

Footnotes

1. ↩
2. ↩
3. ↩
4. ↩
5. ↩
6. ↩
7. ↩
8. ↩
9. ↩
10. ↩
11. ↩
12. ↩
13. ↩
14. ↩
15. ↩
16. ↩
17. ↩
18. ↩
19. ↩
20. ↩
21. ↩
22. ↩
23. ↩
24. ↩
25. ↩
26. ↩
27. ↩
28. ↩
29. ↩
30. ↩
31. ↩
32. ↩
33. ↩
34. ↩
35. ↩
36. ↩
37. ↩
38. ↩
39. ↩
40. ↩
41. ↩
42. ↩
43. ↩
44. ↩
45. ↩
46. ↩
47. ↩
48. ↩
49. ↩
50. ↩
51. ↩
52. ↩
53. ↩
54. ↩

Kategoriler